Brodawczaki są często postrzegane jako niewielka wada kosmetyczna, jeśli lokalizacja nie jest dostarczana dyskomfort fizyczny. Jednak pomimo nieistotności zewnętrznego przejawu choroby, obecność brodawczaków jest objawem wirusowego uszkodzenia ciała, którego dalszy rozwój może mieć nieprzewidywalne konsekwencje.
Co to jest brodawczak?
Brodawczak jest nowotworem na powierzchni skóry lub błony śluzowej. Zewnętrzne objawy różnią się od szerokich skórnych napływów, kilka wybitnych na powierzchni skóry, do znacząco wystających wzrosty wydłużonego kształtu znajdującego się na nodze. Ich lokalizacja może być grupą, która często prowadzi do tworzenia pojedynczej masy z powierzchnią przekładni lub pojedynczą. Również lokalizacja lokalizacji brodawczaka od zewnętrznej powierzchni skóry do błon śluzowych jamy ustnej, nosu, narządów seksualnych i wewnętrznych.
Winowajcą naruszenia struktury powierzchni warstwy skóry jest ludzki brodawczaka (HPV), który wnika do klatki, powoduje jego niekontrolowany podział, który prowadzi do tworzenia brodu.
Do tej pory przydzielono ponad 500 gatunków brodawczaka, z których wiele może powodować nie tylko pojawienie się brodawek, ale także łagodnych lub złośliwych nowotworów.
Jaki rodzaj rozwoju otrzyma nowotwór wywołany przez brodawczaka, zależy od metody jej penetracji do komórki nabłonka. Istnieją dwa rodzaje pasożytnictwa wirusa w komórce:
- Epizomal;
- Introsomalne.
Metoda epizodów przewiduje penetrację wirusa do jądra komórki nabłonkowej i dalsze istnienie, bez naruszenia jej struktury genetycznej. Ta metoda istnienia jest łagodna.
W metodzie wewnątrzokomowej wirus jest wbudowany w chromosomy komórki, w wyniku czego dalszy podział nabiera postaci złośliwej.
Przyczyny tworzenia brodawczości
Bardzo często HPV jest w tkankach ludzkich od dłuższego czasu, bez żadnych objawów klinicznych. Impulsem do aktywacji aktywności wirusa jest zwykle zmniejszenie właściwości odpornościowych ciała dotkniętych wirusem.
Powodem zmniejszenia odporności może być:
- choroby zapalne o przewlekłym naturze;
- stres;
- długie obciążenia (emocjonalne i fizyczne);
- choroby zakaźne;
- zaburzenia w pracy układu hormonalnego;
- zakłócenia w układzie trawiennym;
- witaminoza.
Rodzaje brodawczaków i miejsca ich formacji
Proste brodawczaki. Małe uszczelki o twardej szorstkiej powierzchni, okrągłym lub owalnym kształcie, nie więcej niż 2-3 mm średnicy. Mogą być zlokalizowane w pojedynku lub w grupach, tworząc ciągłą powierzchnię stopioną. Z reguły mają to wpływ: ręce (pędzle, palce, łokcie); nogi (kolana, stopy).
Pojawiając się na ciele, zachowują oryginalny kształt przez długi czas, a potem zaczynają rosnąć, często tworząc rozpraszanie wzrostów, zwane brodawczotową brodawczą mozaikową.
Płaskie brodawczaki. Mają inny kształt i wysokość około 1 mm. Podczas tworzenia kolor i jakość powierzchni skóry zachowują się, a zatem na pierwszy rzut oka nie są widoczne. Miejsca lokalizacji:
- twarz (podbródek, czoło);
- Ręce (ramiona, przedramiona, szczotki).
W przeciwieństwie do prostych brodawczaków, które objawiają się bezobjawowo, tworzeniem mieszkania towarzyszy swędzenie, podrażnienie i zaczerwienienie dotkniętego obszaru.
Babilomy filmowe (Acrochords) . Są one tworzone głównie u ludzi w wieku powyżej 45 lat. Mają formę wydłużonej formacji o długości do 5 mm, nitkowatni lub okrągłej na cienkiej nodze. Najczęściej znajdują się na:
- wieki;
- szyja;
- pacha;
- między pośladkami;
- w regionie pachwinowym;
- pod gruczołami sutkowymi.
Same Acrochords nie powodują dyskomfortu, ale ze względu na ich lokalizację mogą zostać zranione podczas poruszania się i powodowania bólu.
Ostre brodawczaki (kłykciloma). Młodzi ludzie w wieku poniżej 35 lat podlegają infekcji. Ten typ wirusa ma wydłużony wzrost różu lub szarawego koloru, przenoszony głównie seksualnie i powoduje porażki:
- odbyt;
- Genitalia (pochwa i małe wargi warg u kobiet; dziura cewki moczowej i głowa penisa u mężczyzn);
- język;
- Mucosa jamy ustnej;
- usta.
Po zakażeniu okres inkubacji trwa 1-6 miesięcy. Wirusy prowokujące rozwój spiczastych warunków należą do grupy średniej lub zwiększonego ryzyka rozwoju raka i mogą powodować rozwój raka okrężnicy, raka narządów płciowych u mężczyzn i kobiet.
Niż brodawki dla kobiet są niebezpieczne
Ze stopnia ryzyka chorób onkologicznych wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest zwyczajowy, aby podzielić 3 typy:
- HPV niskie ryzyko raka;
- Średnie ryzyko chorób onkologicznych HPV;
- HPV Wysokie ryzyko chorób onkologicznych.
Ustalono, że kilka rodzajów wirusów brodawczaków należących do wysokiego ryzyka chorób onkologicznych powoduje raka szyjki macicy u kobiet. Testy wykazały, że rak szyjki macicy występuje tylko wtedy, gdy zakażenie brodawczaka. W przypadku braku HPV w organizmie rak szyjki macicy nie rozwija się.
Do tej pory szczepionka przeciwko dwóm rodzajom brodawczaka, które przyczyniają się do rozwoju raka szyjki macicy i raka narządów płciowych, staje się coraz bardziej rozpowszechniona.
Metody infekcji
Ze względu na powszechne rozprzestrzenianie się HPV i jego odporność na wpływy zewnętrzne ryzyko infekcji jest bardzo duże. Wirus brodawczaka może być przekazywany:
- Seksualnie. Najczęstszy sposób na zarażanie pikantnych kandydatów. Warto zauważyć, że użycie prezerwatywy nie jest przeszkodą dla penetracji wirusa, ponieważ można go przenosić za pomocą dotyku;
- Podczas porodu. W tym przypadku infekcja pochodzi od matki. Pojawienie się brodawczaków obserwuje się na błonie śluzowej jamy ustnej lub na genitaliach u noworodka. Bardzo często takie brodawki przechodzą same;
- Sposób krajowy . Ze względu na długoterminową ochronę żywotności wirus może być przekazywany poprzez fizyczne kontakty lub pozycje publiczne. Szczególnie zwiększone jest ryzyko infekcji w saunach, basenach lub toaletach publicznych.
- Self -Extension przez uszkodzenie nabłonka. Wirus może być zarażony goleniem, urazem lub zarysowaniem.
Metody leczenia
We współczesnej medycynie nie ma naprawdę skutecznego leku, który może zniszczyć wirusa lub ograniczyć ścieżki jego penetracji do ciała. Interwencja medyczna zwykle ma na celu usunięcie konsekwencji wirusa, brodawczaka lub nowotworów tkanin o złośliwym charakterze. W razie potrzeby ukierunkowany wpływ na efekty medyczne HPV odbywa się w następujących obszarach:
- Eliminacja chorób, które spowodowały osłabienie odporności;
- Przywrócenie układu odpornościowego pacjenta;
- Wpływ na brodawczaka przez leki przeciwwirusowe;
- Usuwanie brodawek.
Aby przywrócić odporność, stosuje się leki o działaniu immunostymulacyjnym. Są w stanie wpływać na metabolizm tkanek i aktywować oporność komórek.
Lista funduszy immunomodulujących obejmuje:
- leki stymulujące produkcję interferonu;
- Leki zawierające stymulanty hormonalne.
Ponadto terapia witaminowa ma pozytywny wpływ na aktywację układu odpornościowego. Jako bezpośredni wpływ na aktywność wirusa w komórkach, a także do zapobiegania zakażeniu, stosuje się antywiry.
Metodą narażenia czynniki przeciwwirusowe są podzielone na:
- Zmuszanie układu odpornościowego do niszczenia wirusów;
- bezpośrednio wpływając na cykl aktywności wirusa.
Usunięcie odbywa się na następujące sposoby:
- metoda interwencji chirurgicznej;
- usuwanie za pomocą lasera;
- elektrokoagulacja (na dotkniętym obszarze, który działają z prądem o wysokiej częstotliwości);
- zniszczenie dotkniętych tkanek ciekłym azotem;
- Usuwanie brodawek przez ekspozycję na chemikalia (kauteryzacja chemiczna).
Metody leczenia brodawków w domu
Leczenie brodawczaków w domu opiera się na tych samych zasadach, co w oficjalnej praktyce medycznej. Po pierwsze, należy przeprowadzić aktywną terapię chorób, które spowodowały osłabienie odporności.
Normalizacja dzieła przewodu pokarmowego zajmuje jedno z priorytetowych miejsc w przywracaniu odporności organizmu. Ponadto stosuje się wiele funduszy dostępnych w domu, przy czym regularne stosowanie można osiągnąć efekt porównywalny z efektami leków:
- Należenie czosnkowe . W przypadku leczenia stosuje się nalewkę wodną lub alkoholową. Czosnek ma ciężką aktywność przeciwwirusową, ze względu na zawartość substancji allicyny. Allicyna może również mieć działanie immunostymulacyjne i przeciwzapalne.
- Wywar z trawy Celandine. Zastosowanie doustnie ma hamujący wpływ na aktywność wirusów. Zastosowanie soku Celandine, bezpośrednio do brodawki, powoduje jego suszenie i odrzucenie.
- Sok ziemniaków. Znany z właściwości leczniczych. Po podaniu ma działanie przeciwzapalne, antytoksyczne. Dzięki bezpośredniemu zastosowaniu skóry aktywuje procesy regeneracyjne i metaboliczne w tkankach.
Ważne: podczas korzystania z środków zaradczych ludowych skonsultuj się ze specjalistą. Na przykład sama Celandine jest toksyczna, jeśli nie obserwujesz prawidłowych proporcji, możesz zatruć.
Środki stosowane do chemicznego usuwania brodawek w domu
Usuwanie brodawek w domu jest możliwe przy użyciu efektu chemicznego na dotknięty obszar.
Z reguły stosuje się spalanie brodawek:
- kwas octowy;
- amoniak;
- nadtlenek wodoru;
- Lapid ołówek;
- Zielone orzechy włoskie nasycone naftą.
Systematyczny wpływ na brodawczak jest jedną z powyższych substancji, powoduje martwicę tkanki brodawki i jej późniejszą samozadowolenie. Aby utrzymać integralność otaczających tkanek, chemikalia należy dokładnie stosować, bezpośrednio do brodawki.
Oznacza powodowanie oddychania tkanek
Przyczyniają się również do odrzucenia nowotworu, leków, które naruszają podaż tlenu tkanek. W tym celu używają:
- Olej rycynowy. Smarowanie brodawczaka przyczynia się do upośledzenia metabolizmu tlenu w komórkach. Substancje rycyny i rycynyny, które są częścią oleju rycynowego, powodują destrukcyjne zmiany w tkance brodawczaka i przyczyniają się do jej śmierci. Podczas ubiegania się o brodawkę należy złożyć wniosek, aby jej zapobiec;
- Białko jaja . Po zastosowaniu do dotkniętego obszaru pozbawia tkankę dostępu do tlenu, ze względu na ściągające właściwości. Ma również działanie przeciwbakteryjne. Do tworzenia gęstej skorupy należy zastosować kilka warstw.
- Mydło do prania. Jest to wielokrotnie stosowane do brodawczaka, bez zmywania poprzedniej warstwy. Aktywne działanie ma ściągającą właściwość mydła suszenia, środowisko alkaliczne, a także kwas stearynowy, który jest jego częścią.
Niż usunięcie brodawczaka jest same niebezpieczne
Brodawczaków nie należy usuwać, rozrywając się lub odcinając się. Przy takim usunięciu brodawczaków istnieje ryzyko infekcji w pobliskich tkankach. Ponadto, z samozapornością brodawek, może to mylić prosty brodawczak z nowotworem, podatnym na rozwój złośliwego. Z tego powodu najpierw należy skonsultować się z lekarzem.